۱۳۸۸ شهریور ۱۳, جمعه

رنگِ امید.

رنگِ سبز این‌روزها خیلی‌ها را به امیدواری وصل نگه می‌دارد. اِبا نکنید از سبزیدن. نترسید. تبِ گیرَش افتاده دیگر. اگر بدانید این خیلی‌ها که می‌گویم چه حالِ خوشی می‌شوند از دیدنِ شالی، دَسبندی، پیرهنی...هر چیزِ سبزی. یکی‌ش خودم.

۶ نظر:

dayan گفت...

sabze sabzam rishe daram
man derakhti ostovaram

Drago گفت...

موافقم.رنگ عوض نکنیم! اگه تا دیروز سبز بودیم نشون بدیم هنوز سبزیم...
ولی تو استانداری و اداره ی کار و ... که نمیشه با مچ بند سبز رفت!

ناشناس گفت...

يكي‌ش هم من، امشب دم در رستورانه با ديدن مرد جواني كه تي‌شرت سبزرنگ جنبش(!) تنش بود، يكهويي ضربان قلبم تندتر شد، بفهمي نفهمي يه نمه اشك هم نشست در چشم‌ام

سمان گفت...

من یه کفش سبز دارم که غیر از سر کار که اصلا مناسب نیست (خیلی اسپرته چون)، میپوشمش. یک حالی هم میکنم باهاش.

سارا پارسي گفت...

من پس چرا مور مورم مي شود از اين رنگ؟؟؟!!!

ناشناس گفت...

این وسط عوضی هایی هم هستن که به خاطر صحبت ا.ن چند روز بعداز انتخابات که گفت من هم سیدم، رنگ سبز رو به عنوان پوشش انتخاب کردن. میخوان بگن که ما از رنگ سبز ترسی ندارین ببینید خودم هم سبز پوشیدم!