سخت نیست حدس بزنیم چی میگفتی اگر این روزها بودی. کدام طرف را میگرفتی و به کی میتوپیدی. عکست را کجاها ممنوع میکردند و کجاها چاپ نمیکردند مصاحبهای ازت. ببین تو ایران مردن عزتمند می کند آدم را. آنکه مرده، دیگر ساکت است. کاری ازش برنمیآید. موضعی نمیتواند بگیرد. ضرری ندارد. مشکل زندههان. دردِ سر گلویی ست که بتواند فریاد بزند. مشتی که بتواند گره شود. قامتی که بایستد و جز به زیرِ خاک خم نشود. آدمِ زنده یا خودش را میگذارد در معرضِ فروش یا باید به سختی زنده بماند. این روزها که «جهانپهلوان» به دواییها میگویند تو اگر زنده بودی «غلامرضا تختی کشتیگیرِ اسبق» میشدی.
فاطیما
۱۴ ساعت قبل
۶ نظر:
خدا شانس بده
اگه مراسمشون میرفتی قهرمان بودی و اگه نمیرفتی اسمی ازت نبود.اگه باهاشون بودی بودی...
درود
قلم خوبی دارید
خوب شد که رفت. شاید اونم میلغزید خدای نکرده. ملت به یه پهلوان که نیاز دارن، ندارن؟
نمیلغزید.مطمئنم.شایدم . . .
این آدم زنده چه قصه ها دارد. گاهی خودش هم در عجب می ماند.
یک جور خوبی که اصلاً دست "آنها" نیست، نام این بزرگمردان آزاداندیش به نیکی زنده میماند.
ارسال یک نظر